लोक गजल

समय कती छिटो गा’को सुन्तली
बिर्सियौ कि’त माया ला’को सुन्तली||

पिंढीमा खेल्दै हामी पुग्दा ढिकीमा
देखेर खायौ गाली बा’को सुन्तली ||

घाँसले डोको भरी राख्दा भिरमा
पल्टिदा डोकै दुख पा’को सुन्तली ||

माहारा जाने निहु पारी दुबैले
आमाले राख्या घिउ खा’को सुन्तली||

कस्ता’ति दिन पनी सम्झेँ हँसाउने
झगडा गर्दा राती भा’को सुन्तली||

मदन डुम्रे “बिद्रोही”