म मरेको बेला नरुनु तिमी तिम्रो मन रोए पनि
म मरेको बेला नहाँस्नु तिमी जगै सारा हाँसे पनि ||
म मरेको बेला एक्लो नसम्झनु म संगै छु मरे पनि
मर्नु र बाँच्नु ठुलो कुरा होइन नरुनु म मरे पनि ||
एकान्त ले सताउला तर तिमी बाँच्नु छ म मरे पनि
सकिन छल्न टप्प टिपी लग्यो काल कै भर परे पनि ||
निस्ठुरी रहेछ दैब नभने तिमी तिम्रो खुसि हरेर गए पनि
आत्मा तिमि संगै छ हाड मासुको देह मरेर गए पनि ||
नओडाउनु फुल मेरो चिता माथि कात्रै भए पुग्छ पनी
एक पटक फर्केर हेर्नु जलेर खरानी भै सके पनी ||
म मरेको बेला नरुनु तिमी तिम्रो मन रोए पनि
म मरेको बेला नहाँस्नु तिमी जगै सारा हाँसे पनि ||
मदन डुम्रे “बिद्रोही”
No comments:
Post a Comment