" गजल "

सर्दै थिएँ पर-पर हाँस्यौ मुसुक्कै
पर्यो नज़र आफैलाई बिर्से भुसुक्कै ||

तिम्रो रुप यौबनले तान्दा नजिकै
बसौं लाग्यो समीप मै आफैं टुसुक्कै ||

मिलेका ति नयन हेरी बसें घोरिंदै
नानीभित्रै पसौं लाग्यो आज सुटुक्कै ||

घर पनि खाली भा’छ आमा एक्लै छिन
दीप बाली दिए हुन्थ्यो आई लुसुक्कै ||

कती बाँच्नु जीवन यो सधै अलिनु ||
धन्य होला ‘डुम्रे’संग हिंडे खुरुक्कै

मदन डुम्रे “बिद्रोही”